مقایسه کیفیت زندگی زنان و مردان دارای زخم پای دیابتی بستری در بیمارستان های منتخب دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران ۱۳۸۷

مقدمه: یکی از بزرگ ترین مشکلات مرتبط با دیابت، زخم پای دیابتی است که تاثیر زیادی در کیفیت زندگی بیماران دارد. هدف مطالعه حاضر مقایسه کیفیت زندگی زنان و مردان دارای زخم پای دیابتی بستری در بیمارستان های منتخب دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران می باشد. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که به صورت مقطعی با هدف بررسی کیفیت زندگی 120 بیمار مبتلا به زخم پای دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان ها ی منتخب دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه کیفیت زندگی خاص بیماران دارای زخم پای دیابتی(dfs) است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. یافته ها: از 120 نفر بیمار مبتلا به زخم پای دیابتی شرکت کننده در این مطالعه، 60 درصد مرد و بقیه زن بودند. میانگین و انحراف معیار سن بیماران (12±)23/54 سال بود. نمرات کیفیت زندگی مردان و زنان در ابعاد دوستان (p=0.024)، درمان (p=0.013)، وضعیت مالی (p=0.032) دارای ارتباط معنی داری بود و میانگین کیفیت زندگی زنان یایین تر از مردان بود. ارتباط معنی داری بین سن و کیفیت زندگی در هر دو جنس مشاهده شد (p=0.007). وضعیت تاهل ارتباط معنی داری با کیفیت زندگی هر دو جنس مرد (p=0.014) و زن (p=0.002) داشت، در حالی که متغیر وضعیت اقتصادی فقط با جنس مذکر (p=0.010) و وضعیت اشتغال با جنس مؤنث (p=0.001) دارای ارتباط معنی دار بود. متغیرهای سطح تحصیلات و شاخص توده بدنی ارتباط معنی داری با کیفیت زندگی هیچ کدام از جنس ها نشان ندادند. بحث و نتیجه گیری: تاثیر زخم پای دیابتی بر روی کیفیت زندگی زنان در اکثر ابعاد بیش تر از مردان می باشد.